U visokoj školi strukovnih studija za obrazovanje vaspitača istraživali gojaznost kod predškolaca
Nakon realizacije istraživanja na ukupnom uzorku od 1.727 ispitanika kojeg čine odrasli (721 roditelj, 269 vaspitača i 118 studenata) i 619 dece, dr Rosa Šapić, doktor medicinskih nauka i profesor u oblasti medicinskih nauka u Visokoj školi strukovnih studija za obrazovanje vaspitača u Kikindi teorijski se bavila problemom bazirajući se na medicinske aspekte, posledice i rizike kao i na prevenciju gojaznosti.
Teme kojima se dr Rosa Šapić bavi u okviru teorijskih razmatranja bila su: Poremećaji ishrane u dijagnostičkim kategorijama i Etiologija poremećaja ishrane. Autorka ističe da hrana nije isključivo fiziološka potreba čoveka te da ona nosi veoma složena značenja koja su isprepletena kroz različite segmente života. Naglašava da hrana ima simboličke i komunikacijske funkcije, da izražava različite emocije, navike, kulturu, rituale i u skladu sa tim neophodno je analizirati i razumeti poremećaje ishrane. U оkviru teorijskog pristupa problemu autorka navodi da poremećaji u ishrani predstavljaju trajan poremećaj odnosa prema hrani i slici o izgledu vlastitog tela koji dovodi do poremećenog unosa hrane, znatnog oštećenja fizičkog i psiho-emocionalnog zdravlja. Dr Rosa Šapić navodi da većina gojazne dece može da se leči ambulantno. Planovi lečenja su često prilagođeni individualnim potrebama i mogu sadržati jedno ili više od sledećeg: individualna, grupna ili porodična psihoterapija, medicinsko lečenje, nadzor i savetovanje o ishrani.
