Položeni venci na Simićevom salašu: U slavu onima koji su dali svoje živote za slobodu otadžbine

Predstavnici SUBNOR-a, Grada Kikinde, boračkih i političkih organizacija, položili su vence na spomen obeležje poginulim kikindskim partizanima na Simićevom salašu u znak sećanja na one koji su dali svoje živote za slobodu svoje otadžbine. Venci su položeni u znak sećanja na 4. avgust 1941. godine kada je na Simićevom salašu poginuo velik broj rodoljuba. Profesor istorije, Lazar Demić, prisutne je podsetio na taj događaj, istakavši da je i narod Banata bio spreman da se diže na oružje kako bi izvojevao slobodu i srećniju budućnost:

-Na nekadašnjem mestu Jakonićevog salaša, u krugu današnje Livnice, pre 78 godina formiran je Velikokikindski partizanski odred kada je 27 dobrovoljaca položilo zakletvu komandantu Uglješi Tezinu i političkom komesaru, Radi Trniću. Ubrzo se odred prebacio na Simićev salaš, radi boljeg položaja. I pored velike opreznosti na putu prema gradu, uhapšena su dvojica mladića od kojih je jedan bio i partizanski kurir. Nakon oprobanog fašističkog načina isleđivanja, policija je saznala položaj partizana. Tako je 4. avgusta 1941. godine otpočeo snažan napad na odred i nakon dvosatne borbe pružen je snažan otpor. Posle herojske borbe, od neprijateljskih hitaca poginuo je i komandant i politički komesar. Tokom borbe, ubijena su i četiri pripadnika nemačke vojske, a veći broj bio je ranjen. Zahvaljujući grupi partizana koja je bila na obuci, veliki broj je i preživeo ovaj napad – ispričao je profesor Demić.

Nemci su potom uzaludno pretraživali okolinu, kako bi otkrili još partizana, a potom su na Simićevom salašu kivni zvog pogibije i ranjavanja svojih vojnika, iskalili bes na ljudima koji su se tamo zatekli. Pored Uglješe Terzina i Rade Trnića, na Simićevom salašu svoje živote za slobodu otadžbine dali su i Kosta Kljajin, Milan Sivčev, Nikola Bogaroški, Sava Sredojev Lipovanov, Nićifor Brandić, Mirko Tešić, Borivoj Subotički, Miloš Ostojin i Paja Bogaroški.